بررسی گوشت و احشا حیوانات

انواع مرغ و ماکیان را با خواص آنها از دیدگاه طب ایرانی-اسلامی مورد بررسی قرار میدهیم و آن چه را براي مردم در سالهاي فقد نیروهاي غریزي جوانی مناسب است بیرون آورده و مورد استفاده قرار دهیم.

تفاوت گوشت پرندگان نسبت به گوشتهاي دیگر در اولین مورد لطیفتر بودن آنهاست. البته از لحاظ درجه لطافت میان پرندگان تفاوت هاي بسیار است. آن چه مسلم است جوجه ها نسبت به مرغ براي سالمندان در اولویت قرار دارند. چراکه گوشت براي گوارش در بدن جوانان هر چه مستحکم هم باشد مشکلی بوجود نخواهد آورد. اما در معده سالمندان هضم سنگینی دارند و بهتر است به عنوان مثال اگر از مرغ سخن میگوئیم از جوجه خروس و سایر پرندگان براي آنان نام ببریم.

گوشت مرغ جوان زود پخت است و در دهان خوب نرم و از هم گسسته میشود. برخی از آنها دیر هضماند، آن چه مسلم است مرغهاي تخمگذار خصوصاً  مرغهاي تخمگذار ماشینی از گوشت مناسبی براي سالمندان برخوردار نیستند. تخم مرغهایشان نیز از خودشان نامناسبترند.

نکته دوم اثرات نیروي پرواز است که بر روي بالهاي پرندگان باقی میماند و گوشت پرندگان را براي انسان با ارزش و مقوي میکند. چیزي که در گوشت پرندگان پرورشی و به اصطلاح ماشینی هرگز بوجود نمیآید.

غاز، مرغابی، اردك، هوبره، سرخاب، خرچال، بط

اینها پرندگانی هستند که بسیار آهسته و کند راه میروند، بطئ الهضم و دیر پز میباشند. لذا با ابازیر و توابل¹  و سرکه باید طبخ گردند به خاطر غلظت و عفونتی که  ممکن است در معده ایجاد نمایند. سالمندان باید از این گوشتها با شرایط ویژه استفاده کنند، هنگام تناول باید کاملاً گرسنه شده باشند.

مزاج گوشت این پرندگان در دوم گرم و در اول خشک با رطوبت فضیله میباشد. اگر خوب هضم شود یکی از بهترین گوشتها براي کهنسالان میباشد؛ درغیر این صورت سنگینی ببار آورد و گدارها را میبندد و تعفن در معده و روده ایجاد میکند. چنانچه هنوز اشتهاي صادق و تمایل شدید به غذا ایجاد نشده باشد و دست به خوردن برند موجب تخامه کردن و باد و هضم نشدن و تعفن میشود. پس با ادویه مناسب که غلظت را کاهش دهد و گوشت را سریع الهضم نماید هر هفته به مقدار کم در رژیم غذایی سالمندان قرار گیرد.

ادویه براي مبرودین باید مزاجش گرم باشد؛مانند: زیره و زنجفیل و فلفل و امثال آن!

براي محرورین لازم است مزاجش سرد باشد مانند: گشنیز و صندل و زردچوبه و امثال آن!

اگر اینها در قفس پرورش یافته باشند و از پرواز باز مانده باشند صلاح نیست دانشمندان و اهل تفکر از گوشت آنان تناول کنند.

گوشت کبک،دراج،بلدرچین،کبوتر،گنجشک

این پرندگان داراي مزاج گرم هستند و گوشت آنان به خشکی گرایش دارد. انرژي فراوان دارند و براي مبرودین و مأیوسین از باه مفید میباشند. سالمندان به مقدار نازل اما بطور مرتب در هر هفته یکی از این گوشتها را مصرف کنند.

گوشت آهو

غزال یا آهو در آخر دوم گرم و خشک است. در میان گوشتهاي شکار نزدیکترین مزاج به انسان را داراست. موافق مبرودین و مرطوبین و سریع الهضم و مجفف و قلیل الغذا است؛ گوشت نر آن بهتر از ماده آن است. براي مزاج کهنسالان مناسب و طبخ آن با ادویه جات این غذا را براي سنین بالا هم دلپذیر میکند.

گوشت گوزن

در سوم گرم و خشک است. یکی از حیوانات وحشی با طول عمر بالاست. تا 700 سال هم دیده شده است. عمر این حیوان عجیب از روي تعداد مثانه هایی که هر یکصد سال در بدنش تعویض میشود برآورد میشود. گوشتش مولد سوداست اما سریع الهضم میباشد. مدر بول است و مقوي باه مبرودین میباشد.

باید این حیوان را هنگام شکار حتی المقدور نترسانند و ندوانند که در اثر ترشحات زیاد هنگام ترس و دویدن در بدن حیوان گوشتش بسیار گرمتر شده و سمیت زیادي خواهد داشت. بهتر است گوزن در زمستان صید شود، یا در حالی که آب زیاد خورده باشد ذبح شود. یا آن که پس از صید مدتی نگه دارند و آب فراوان به او بدهند و بگذارند اضطراب و دلهره اش کم شود، آنگاه ذبح نمایند. گوشت این حیوان زود متعفن میشود، پس باید زودتر مصرف شود و هنگام طبخ مقداري شبت به آن اضافه کنند و خوب بپزند تا مهرّا شود. بعد از تناول آن شربات ملین مانند: شربت انجیر و ماءالعسل اضافه نمایند و فانید ² بیاشامند تا زود هضم گردد.

گوشت آن براي کهنسالان چنانچه با شرایط بالا عمل شود بهترین است و خواص مبنی بر افزایش طول عمر از گوشت این حیوان همراه با روش هاي دیگر ایجاد طول عمر مانند زالودرمانی بسیار مورد توجه میباشد. اگر سیستم غذایی و دارویی  پاکسازي هاي منطبق بر منضج و مسهل و مدرات انجام شود، نقش گوشت گوزن در ایجاد سلامتی و طول عمر براي کهنسالان قابل توجه خواهد بود. 

احشاء حیوانات

سیراب و شیردان

اعضاء گوسفند آنهایی که در داخل شکم قرار دارند در مزاجشناسی و تأثیراتی که بر بدن میگذارند متفاوت میباشند. نباید شکمبه گوسفند را با دل و قلوه و جگر یکسان دانست. براي سالمندان سیراب و شیردان گوسفند میتواند با چاشنی سرکه، آب لیموترش، آبغوره و شربت رب انار مفید باشد. بشرط آن که پرزهاي آن گرفته نشده باشد اما چربیهاي چسبیده به آن گرفته شده باشد. پرزهاي سیراب و نگاري و هزارلا سرشار از مواد مغذي، معدنی و ویتامینهاي گروه آ و بی است.

مزاجش نزدیک به تعادل است پس آن را براي درمان بیماران سرطانی برگزیدیم. خون حاصل از آن همراه با چاشنیهایی که ذکر شد صالح الکیموس است. اما جگر و دل و قلوه با مزاجی کاملاً متفاوت خون کثیف تولید میکنند.

جگر و دل وقلوه گوسفند

جگر داراي مزاج گرم و تر است. غلیظ و دیر هضم و خون متولد از آن بطئ السلوك در مجاري و سریع التعفن میباشد. مگر آن که با نمک و سرکه و آبکامه و دارچینی و گشنیز خشک و امثال آن باشد. مصلح آن در محرورین سرکه و گشنیز و در مبرودین ادویه حاره است.

جگر بز براي بیماران مبتلا به صرع مضرّ است و موجب تحریک آن میشود. همانطور که ماهی ممکن است خطرناك باشد.

قلوه

قلوه همان کلیه است که مجراي عبور سموم خون میباشد. عبور مستمر ادرار از کلیه گوشت قلوه را سفت و سخت نموده و مزاج سوداي متکاثف را بر آن مستولی میکند. بدین سبب خوردن این عضو براي انسان مکروه اعلام شده است. گوشتش دیر هضم و قلیلالغذا بوده و خلط حاصل از آن ردي الکیموس میباشد.

دل

وضعیتی بهتر از قلوه ندارد. گوشتش سخت و دیرهضم میباشد. در قدیم مردم معتقد بودند که خوردن دل خصوصیات صاحبش را منتقل میکند، لذا دل شیر و پلنگ (که حرام است) را در میآوردند و میخوردند تا نترس و شجاع شوند و به اصطلاح دل شیر پیدا کنند. واقعیت آن است که از کجا که شیر و درندگان دیگر شجاع و نترس باشند؟ قدرت و صلابت شیر و پلنگ در مقابل چند حیوان ضعیف و بیدفاع و نوزادان علفخواران نشان از بیباکی و شجاعت این درندگان نیست.

این شاید گریزي براي تفنن باشد اما نکته اي علمی در بر دارد که لازم به اصلاح میباشد. مردم معتقد بودند قلب جانوران خصوصیات آن حیوان را به انسان منتقل میکند. این نظر در برخی موارد ممکن است درست باشد. اما براي انتقال صفات حیوانات راه کارهایی وجود دارد که عبارت از مصرف داروهایی است جهت آماده کردن بدن براي پذیرش آن صفات که در این مقوله فرصتی براي طرح آن وجود ندارد. براي کهنسالان آن چه مهم است تأثیر مزاجی انواع گوشتهاست که میتواند مفید یا مضرّ باشد. پس آن چه براي افراد مسن زیانبار است غذاهاییست که اخلاط غلیظ و سوداي سخت از لحاظ تکاثف و غلظت بوجود بیاورد. دل از جمله این گوشتهاست و بهتر است از زنجیره غذایی سالمندان حذف گردد. در طب اسلامی خوردن دل ، قلوه و جگر مکروه اعلام شده است.

گوشت میگو(جرادالبحر):

ملخ دریایی نام قدیم این جانور حلال گوشت آبزي است. مزاجش گرم و تر در درجات مختلف بوده، سوخته آن با آب نخود سیاه ریزاننده سنگ کلیه و مثانه میباشد.

گوشت ملخ(جرادالبرّ):

مبهی و جالی اخلاط غلیظ میباشد، گرم و خشک در دوم است. براي سالمندان همراه با غذاهاي مرطوب مناسب است. قوت لازم را دارد و لطافت و جالی بودن، این حلال گوشت را مناسب حال آنان گردانده است.

----------------------------------------------------------------------

 پاورقی :

 1- ابازیر و توابل ادویه و مصالح طعام است. فرق بین ابازیر با توابل درآن است که ابازیر ادویه خشک را گویند.

 و توابل هم خشک و هم تر است. براي بو و مزه طعام مصرف میشود تا طبیعت معده آن را بپذیرد.

 2- فانید: قند، شکر و شیره نیشکر را گویند.

http://jataportal.ir/index.php/omumi/130-gooshtha

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: